Network (1976)

Αφού μου πρότεινε αρκετός κόσμος που εμπιστεύομαι τα γούστα του να δω αυτή τη ταινία, και μιας και κατά τύχη το IMDb μου την έβγαλε κάποια στιγμή σαν προτεινόμενη έκατσα και την είδα.
Αν είστε λοιπόν σαν εμένα που δεν γουστάρετε τα τηλεοπτικά σόου δημιουργίας γνώμης και την τηλεόραση γενικότερα και ειδικά τον κόσμο πίσω από αυτήν αυτή η ταινία είναι για σας!
Περιγράφει με καταπληκτικό τρόπο όλη την αρρώστια και την σαπίλα που βρίσκονται στο παρασκήνιο αυτής της μηχανής χειραγώγησης και καταστολής. Υπήρξαν στιγμές που ήθελα να βάλω τα κλάματα, άλλες πάλι ήθελα να σπάσω το χαζοκούτι που έδειχνε αυτή τη φοβερή ταινία, και ότι βρισκόταν στα πέριξ αυτού, ή να κάνω πράξη την ιδέα μου να αρχίσω να βάζω βόμβες σε τηλεοπτικά δίκτυα.
Σίγουρα σε όλα αυτά βοηθάει η φανταστική ηθοποιία όλου του καστ, καθώς και η καθηγητική σκηνοθεσία. Χωρίς μουσική, δημιουργείται μια σκοτεινή ατμόσφαιρα, όπου είναι πολύ δύσκολο να το πάρεις σαν σάτιρα και να το διασκεδάσεις, πράγμα το οποίο πληροφορούμε ότι ήταν και το πως ήθελαν οι δημιουργοί να το παρουσιάσουν, σαν μια αντανάκλαση του τι πραγματικά συμβαίνει πίσω από τις κάμερες, και τα φανταχτερά σκηνικά.
Η ταινία περιγράφει πως ένα τηλεοπτικό δίκτυο το οποίο παλεύει να ανεβεί στην τηλεθέαση, εκμεταλλεύεται έναν ασταθή ψυχολογικά άνθρωπο, που λόγο του ότι αρχίζει να λέει στο δελτίο ειδήσεων τι πραγματικά σκέφτεται, με ένα μοναδικό επιθετικό τρόπο, οι τηλεθέαση ανεβαίνει. Οπότε το δίκτυο αντί να τον απολύσει που είναι η πρώτη σκέψη τους εκμεταλλεύεται το γεγονός και του δίνει λευκή κάρτα να λέει ό,τι θέλει. Φανταστείτε έναν από τους καλεσμένους της πάνιας στη θέση του και περίπου έχετε την εικόνα.
Αν πάμε λίγο πέρα από αυτό που βλέπουμε, η ταινία προσφέρεται για πολύ σκέψη όχι μόνο για το πως δρα ένα κανάλι, ή η οποιαδήποτε επιχείριση, με σκοπό την αύξηση των κερδών, αλλά και το πως φερόμαστε εμείς οι τηλεθεατές, οι παθητικοί δέκτες της όποιας χαζομάρας μας προσφέρει απλόχερα η τηλεόραση, όπου ακόμα και όταν φωνάζουμε ή κοροϊδεύουμε στο facebook μετά πάλι συνεχίζουμε και βλέπουμε. Κάτι σαν αυτούς τότε που ξεσπάσανε τα reality που λέγανε ότι "βλέπουνε για να έχουνε αντεπιχειρήματα." Αλλά και γενικά και πως όλα αυτά ανταποκρίνονται στην καθημερινή ζωή μας και πως πολλές φορές συγχέουμε ηθελημένα ή μη την μυθοπλασία με την πραγματικότητα.