Dmitri Shostakovich 25 Σεπτεμβρίου 1906 - 9 Αυγούστου 1975

Σαν σήμερα το 1975, πέθανε ένας από τους αγαπημένους μου συνθέτες ο Dmitri Shostakovich. Αν πιάσουμε να ερευνήσουμε τη ζωή του βλέπουμε ότι έχουν πολύ ενδιαφέρον όλες οι αντιθέσεις που βρίσκουμε.

Γεννήθηκε το 1906, ένα χρόνο δηλαδή μετά τα γεγονότα της λεγόμενης "ματωμένης κυριακής" όπου σφαχτήκαν άμαχοι διαδηλωτές από την τότε εξουσία, κάτι το οποίο ίσως έπαιξε κάποιο ρόλο για τη σύνθεση της συμφωνίας αρ.11 «Έτος 1905».
Η σχέση του με την ηγεσία του κομμουνιστικού κόμματος, και κυρίως με τον Στάλιν είναι πολύ δύσκολο να τις εξετάσουμε με σαφήνεια μιας και οι πηγές είναι αντικρουόμενες και πρέπει να μπεις και στον κόπο να ξεσκαρτάρεις τι είναι προϊόν προπαγάνδας και από τις δύο μεριές (καπιταλιστική δύση και κομμουνιστικό κόμμα). Στο wikipedia (όχι δηλαδή σε αντικειμενική πηγή) διαβάζουμε ότι "Η ζωή του σημαδεύτηκε από μια σύνθετη και αντιφατική σχέση με το σοβιετικό καθεστώς, το οποίο δυο φορές αποκήρυξε τη μουσική του, το 1936 και το 1948, και κατά καιρούς απαγόρευε έργα του. Ταυτόχρονα, υπήρξε ο δημοφιλέστερος Σοβιετικός συνθέτης της γενιάς του και παρέλαβε πολυάριθμες τιμητικές διακρίσεις και κρατικά βραβεία, ενώ επίσης θήτευσε στο «Ανώτατο Σοβιέτ»."
Κάποια δεδομένα πάντως είναι τα εξής: Ήταν μέλος του κόμματος και έχει κάνει πολλές δουλειές για αυτό. Ενδιαφερόταν πολύ για τους νεοτερισμούς που γινόντουσαν στη δύση, όπως η ατονικότητα και ο σειραϊσμός αλλά από την άλλη το κόμμα ήθελε να μην έχει σχέση με αυτά και να παράγονται έργα σε πιο "κατανοητό" στυλ για τον λαουτζίκο, δηλαδή περισσότερο κοντά στον ρομαντισμό και τον νεοκλασσικισμό.
Πολλοί πιστεύουν ότι τους πειρματισμούς που έκανε τους "έκρυβε". Είναι γνωστό ότι κάποια στιγμή φοβόταν για τη ζωή του αλλά είναι αλήθεια ότι είχε και εμμονές, πχ συγχρόνιζε τα ρολόγια του σπιτιού του κτλ. Καίριο σημείο όλων αυτών των αντικρουόμενων συμβάντων για τη ζωή του είναι ένα βιβλίο του Βόλκωφ "Μαρτυρία" που από πολλούς αμφισβητείται. Κάποια στιγμή ο γιος του συνθέτη παραδέχτηκε ότι το βιβλίο έχει πράγματα που ισχύουν αλλά και κάποιες υπερβολές.
Η συμφωνία αρ. 7 είναι για την πολιορκία του Λένινγκραντ η οποία έφερε δάκρυα στο ρωσικό κοινό που την παρακολουθούσε. Είχε προβλήματα υγεία από μικρός και όσο μεγαλώνει και καταλαβαίνει ότι πεθαίνει τα έργα του είναι σκοτεινά με μια ματαιότητα και γκροτέσκα αισθητική ή σαρκαστικά.
Θα θυμάμαι που ήμουν 12 χρονών και η αξιαγάπητη κυρία Πατρικίδου, η δασκάλα μου τότε και μαέζτρος της νεανικής ορχήστρας της ΕΡΤ μας έχει βάλει με το στανιό να παίξουμε την δέκατη συμφωνία. Μετά από εξουθενωτικές πρόβες για κάνα χρόνο (και παραπάνω;) εκτελούμε το έργο στο Ηρώδειο. Ο αέρας μου πήρε τις παρτιτούρες από τη μέση του πρώτου μέρους μέχρι την αρχή του τέταρτου αλλά το είχα μάθει απ' έξω! Από τότε πάντα πέρνω μανταλάκια μαζί μου...
Πάρτε λίνκς με τα αγαπημένα μου έργα:

https://www.youtube.com/watch?v=ZepZLtqHjio

https://www.youtube.com/watch?v=9RDffQVeWWs

https://www.youtube.com/watch?v=xlU1GXDeUbw

https://www.youtube.com/watch?v=WXv0PluCmwo

https://www.youtube.com/watch?v=T5EaRTBtZTw

https://www.youtube.com/watch?v=mXBugKoo7L0